Zespół badawczy: Akinobu Taketomi, Hiroki Bochimoto, Kengo Shibata, Kosei Nakamura, Masato Fujiyoshi, Moto Fukai, Norio Kawamura, Shingo Shimada, Sodai Sakamoto, Sunao Fujiyoshi, Takahisa Ishikawa, Tsuyoshi Shimamura
ABSTRAKT
Wcześniej informowaliśmy o skuteczności przechowywania w chłodni (CS) przy użyciu ciężkiego roztworu zawierającego wodę (Dsol) i oddzielnego traktowania wodorem gazowym po reperfuzji.
Badanie to miało na celu wyjaśnienie łącznych efektów tych zabiegów. Wątroby szczurów poddano 48-godzinnemu CS, a następnie 90-minutowej reperfuzji w izolowanym perfundowanym układzie wątroby szczura. Grupami eksperymentalnymi były: grupa kontrolna z natychmiastową refuzją (CT), grupa CS z roztworem University of Wisconsin (UW), grupa CS z Dsol, CS z UW i po reperfuzji H2 grupa badana (UW-H2) oraz CS z Dsol i postreperfuzją H2 grupa (Dsol-H2). Najpierw porównaliśmy Dsol-H2, UW i CT w celu oceny tej alternatywnej metody dla konwencjonalnego CS. Potencjał ochronny Dsol-H2 grupa była lepsza niż grupa UW, o czym świadczy niższy opór żyły wrotnej i wyciek dehydrogenazy mleczanowej, wyższy wskaźnik zużycia tlenu i zwiększona produkcja żółci. Wielokrotne testy porównawcze między UW, Dsol, UW-H2oraz Dsol-H2 wykazały, że oba zabiegi, podczas CS i po reperfuzji, zapewniały podobny stopień ochrony i wykazywały działanie addytywne w terapii skojarzonej. Co więcej, wariancja we wszystkich grupach leczonych wydawała się mniejsza niż w grupach nieleczonych lub bez stresu, przy doskonałej odtwarzalności.
Podsumowując, terapia skojarzona z Dsol podczas CS i gazowym wodorem po reperfuzji addytywnie chroni przed uszkodzeniem przeszczepu.
Link do pełnego raportu