Zespół badawczy: Tomomi Minato, Batkhishig Tumurbaatar, Shinji Ogawa, Nobuhisa Nakamura, Toshiyu Yamada, Yoshiharu Mori, Tomokazu Saiki, Tatsuaki Matsubara, Keiko Naruse, Hisao Suda
Abstrakt
Stres oksydacyjny w tkance tłuszczowej może zmienić schemat wydzielania adipocytokines i potencjalnie promować miażdżycę. Jednak terapeutyczna rola w wodoru w tkance tłuszczowej pod wpływem stresu oksydacyjnego pozostaje niejasna.
W tym badaniu pobrano podskórną tkankę tłuszczową (SCAT) z ran w połowie ran 12 pacjentów, którzy przeszli operację na otwartym sercu z nacięciem w połowie dziesięciny. Tkanka tłuszczowa została następnie zanurzona w ośrodku hodowlanym rozpuszczonym wodorem, który został wygenerowany przy użyciu urządzenia wytwarzającego wodór. Masa tkanki tłuszczowej zmierzono przed i po wodorowaniem, a tkanka była immunoplażowa dla czynnika erytroidu 2 (Nrf2), tlenazy heme-1 (HO-1) i dysmutazy ponadtlenkowej (SOD), które są markerami stresu oksydacyjnego.
Wyniki immunoplawy wykazały, że poziomy ekspresji HO-1 i Nrf2 były znacznie zmniejszone w grupie uwodornionej, podczas gdy poziomy ekspresji SOD wzrosły, ale nie osiągnęły istotności statystycznej.
Analiza obrazu tkanki tłuszczowej wykazała, że zmniejszenie wielkości adipocytów. Ponadto poddana wodorowaniu tkanka tłuszczowa wykazała tendencję do zwiększenia ekspresji genów adiponektyny i obniżenia poziomu ekspresji genów emalieryny, adiocytokiny zaangażowanej w rozpopoznawę.
Wyniki te wykazały potencjał terapeutyczny gazu wodorowego w kierunku stresu oksydacyjnego w tkance tłuszczowej oraz do zmniejszenia wielkości adipocytów.